دعا درشدائد
از حضرت علی علیه السلام دعایی نقل شده است که در موقع شدائد خوانده می شود بعضی از علما این را تجربه کرده و توسط آن به رفع مشکلات نایل شده اند . آن دعا این است : اللَّهُمَّ إِلَیْکَ أَشْکُو ضَعْفَ قُوَّتِی وَ قِلَّةَ حِیلَتِی وَ هَوَانِی عَلَی النَّاسِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ إِلَی مَنْ تَکِلُنِی إِلَی عَدُوٍّ یَتَجَهَّمُنِی أَمْ إِلَی قَرِیبٍ مَلَّکْتَهُ أَمْرِی إِنْ لَمْ تَکُنْ سَاخِطاً عَلَیَّ فَلَا أُبَالِی غَیْرَ أَنَّ عَافِیَتَکَ أَوْسَعُ عَلَیَّ أَعُوذُ بِنُورِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ الَّذِی أَضَاءَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ أَشْرَقَتْ لَهُ الظُّلُمَاتُ وَ صَلَحَ عَلَیْهِ أَمْرُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ أَنْ تَحُلَّ عَلَیَّ غَضَبُکَ أَوْ تَنْزِلَ عَلَیَّ سَخَطُکَ لَکَ الْعُتْبَی حَتَّی تَرْضَی وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِکَ
بار خدایا، از عجز و ناتوانی و درماندگی خویش و نگرانیام بر مردم، به پیشگاه تو شکوه میکنم، ای مهربانترین مهربانان. تو پروردگار من و پروردگار محرومانی، مرا به که وامیگذاری؟ به کسی که از تو دور است و یا به دشمنی واگذارم میکنی که بر من روی درهم کشد؟ اگر تو بر من خشمگین نباشی، از هیچ کس پروایی ندارم، ولی گستره عافیت تو مرا فراگرفته است، به نور توجّه تو که تاریکیها بدان نورافشان میگردد و امر دنیا و آخرت بدان سامان مییابد پناه میبرم، که خشم و غضبت بر من فرود نیاید و از من راضی و خشنود گردی، هیچ قدرت و نیرویی جز به یاری خداوند ممکن نیست