دعایی منسوب به امام رضا برای برطرف شدن اندوه و گشایش کار:
اَللّهُمَّ اَنـْتَ ثِقـَتی فی کـُلِّ کـَرْبٍ واَنـْتَ رَجائی فی کـُلِّ شِدَّةٍ واَنـْتَ لی فی کـُلِّ اَمْرٍ نـَزَلَ بی ثِقـَةٌ وَعُدَّةٌ فـَکـَمْ مِنْ کـَرْبٍ قد یَضْعُفُ عَنـْهُ الـْفـُؤادُ وَتـَقِلُّ فیهِ الـْحیلـَةُ وَیَخْذُ لُ فیهِ الـْقـَریبُ، وَیَشْمَتُ بِهِ الـْعَدُوُّ، وَتـُعْیینی فیهِ الاُمُورُ اَنـْزَلـْتـُهُ بِکَ، وَشَکـَوْتـُهُ اِلـَیْکَ، راغِباً فیهِ اِلـَیْکَ سِواکَ، فـَفـَرَّجْتـَهُ وَکـَشَفـْتـَهُ وَکـَفـَیْتـَنیهِ، فـَانـْتَ وَلِیُّ کـُلِّ نِعْمَةٍ، وَصاحِبُ کـُلِّ حَسَنـَةٍ، وَمُنـْتـَهی کـُلِّ حاجَةٍ، فـَلـَکَ الـْحَمْدُ کـَثیراً، وَلـَکَ الـْمَنُّ فاضِلاً. بِنِعْمَتِکَ اَللّهُمَّ تـَتِمُّ الصّالِحاتِ، یا مَعْرُوفاً بِالـْمَعْرُوفِ، یا مَنْ هُوَ بِالـْمَعْرُوفِ مَوْصُوفٌ، أنِلـْنی مِنْ مَعْرُوفِکَ مَعْرُوفًا تـُغـْنِینی بِهِ عَنْ مَعْرُوفِ مَنْ سِواکَ، بِرَحْمَتِکَ یَا أرْحَمَ الرّاحِمینَ. پروردگاراتو محل وثوق من در هر سختی، و امیدم درهر مشکلی میباشی و درهرامری که بر من وارد میشود زاد و توشه ام تو هستی، چه بسیار مشکلاتی که قلبها را ناتوان و چاره اندیشی را ضعیف، و امور را دشوار دور را نزدیک و راستگو در آن مخذول و دشمن در آن شاد میگردد و آن را با تو در میان گذارده و شکایت آن را به تو نمودم،در حالی که در آن تنها امیدم به تو بوده، و تو گشایش عطا کرده و مشکل را برطرف نموده و مرا کفایت کردی.پس تو دهنده هر نعمت، و صاحب هر حاجت، و منتهایی هر امید میباشی، پس سپاس فراوان بر تو و برترین منت از آن توست، به نعمت تو کارهای نیک کامل میگردد ای شناخته شده ای که با کارهای نیک شناخته شده ای! و ای کسی که به کار نیک موصوف گردیده ای مرا از کارهای نیکت بهره مندساز تا از کار نیک غیر تو بی نیاز گردم و به رحمتت ای مهربانترین مهربانان